બનીને ચાંદ એની ચાંદની રેલાય જાયે છે
તને જોવાને જાણે પાંપણો ઉચકાય જાયે છે
,
સ્મરણ તારૂ કરૂ છું હું તો તારૂ કીઘેલું નામ
ખુંલે છે હોંઠ અને શબ્દો બઘા રેલાય જાયે છે.
- દિપેશ ખેરડીયા -
-
होने थे जितने खेल मुकद्दर के हो गए हम टूटी नाव लेके समंदर के हो गए खुशबू हमारे हाथ को छू के गुजर गई हम फूल सबको बांट के पत्थर के हो गए
-
ખુદા પાસે તમે રોજ રોજ જયારે પણ મંદીરમાં જાવ ત્યારે કંઇના કંઇક તો દુવા કરતા અને માત્ર તમે જ નહી દેવ હું પણ રોજ દુવા કરતો પણ તમે તો માત્ર એક...
No comments:
Post a Comment