ઉર્મિઓ ઢોળાઇ જાયે છે ને
જાયે આંખો મારી છે ભીંજાય
રમત એવી રમી શબ્દો એ
ગઝલ આખી ગઇ છે પીંખાય
તમારા શહેરમાં આળોટુ
હુ આવી રીતે કયારે દિપેશ
હદય થઇ જાય ઘાયલ ને
મારી આંખો જાય છે મીંચાય.
- દિપેશ ખેરડીયા -
( ૨૮-૪-૨૦૧૩ )
Sunday, April 28, 2013
આપી શકુ છુ હુ
ગમતું એક ચમન તુજને આપી શકુ છુ હુ
રહેવા તુજને ઉપવન પુરૂ આપી શકુ છુ હુ
આવી વસે તું જો કદી મારા નગરમાં દિપ
ઉડવા આંખુ ગગન તુજને આપી શકુ છુ હુ
જીવન આમ જોકે મારૂ તમારા વગરનુ છે
પધારો મૌસમ જીવનમાં વધાવી શકુ છુ હુ
નથી કોઇને ધારતો તમારા વગર ‘દિપેશ’
બાકી ન ધારવાનું ઘણુ બધુ ધારી શકુ છુ હુ.
- દિપેશ ખેરડીયા -
.JPG)
( ૨૮-૦૪-૨૦૧૩ )
બાકી ન ધારવાનું ઘણુ બધુ ધારી શકુ છુ હુ.
- દિપેશ ખેરડીયા -
.JPG)
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
ખુદા પાસે તમે રોજ રોજ જયારે પણ મંદીરમાં જાવ ત્યારે કંઇના કંઇક તો દુવા કરતા અને માત્ર તમે જ નહી દેવ હું પણ રોજ દુવા કરતો પણ તમે તો માત્ર એક... -
होने थे जितने खेल मुकद्दर के हो गए हम टूटी नाव लेके समंदर के हो गए खुशबू हमारे हाथ को छू के गुजर गई हम फूल सबको बांट के पत्थर के हो गए
-
મૌસમનું ખાલી નામ છે, આ તારું કામ છે રંગોની સુરાહીમાં સુગંધોના જામ છે. વરસે છે વાદળોથી જે એ તારું વ્હાલ છે, નખશીખ જે ભીંજાય છે એ હૈયા...